Ingewikkeld gedoe. Als je ziek wordt, leer je ook een heel nieuw vocabulaire. Zo is INR ineens een begrip voor me. Dat is de International Normalized Ratio, een getal dat iets zegt over de stollingstijd van het bloed (meer uitleg).
Bij een gewoon iemand zou die rond de 1 moeten zitten. Bij iemand zoals ik, met een diep veneuze trombose, moet die waarde via antistollingsmiddelen omhoog gebracht worden, om nieuwe trombosevormingen te voorkomen. Streefwaarde is in mijn geval tussen 2,5 en de 3,5. Dus braaf slikken en prikken, de trombosedienst controleert de waarde twee keer per week en geeft dan een aangepaste dosering door: 2 pillen, 3, 4...
Gisteren werd ik weer geprikt, INR 6,4, dus gisteren geen pillen en vandaag maar 1.
Gelukkig verdwijnt dat middel dat ik slik (acenocoumarol) binnen een dag uit je lijf, dus de INR zal nu al wel een stukje lager zijn. Anders wordt het toch lastig als je je stoot of als de kat het er niet mee eens is als je de sprei weer zelf inpikt ;-)
2 opmerkingen:
wat ze nooit zeggen maar wat wel slim is als je weer normaal buiten komt, draag iets bij je waar op staat dat je boedverdunners slikt en die INR.
Oh, ik kreeg keurig twee kaartjes met telnr Trombosedienst en m'n patiëntnummer, met het advies er in elk geval één in m'n portemonnee te stoppen. Waar ie nu braaf zit bij m'n kaartje over m'n epilepsie en m'n bijgewerkte overzichtje medicatie ;-)
Dus daar hebben ze hier in elk geval over nagedacht.
Een reactie posten