Tom-update: hij is wat minder bang. Het ooglid is nog steeds opgezet. Als ie zijn koppie poetst, lijkt ie bij het wassen van die kant te beseffen dat ie dat maar even moet laten. Dus pijnlijk is het wel, maar vooral bij aanraken.
De tenen aan de voorpoten wassen, dat gaat nog. Niet van harte, maar hij kan er wel wat mee.
De tenen aan de achterpoten slaat ie over. Helemaal, niet pas na proberen, 'Oh ja, au!', nee, hij mijdt ze.
Dat zijn inmiddels korstige dingen vol dotten haar (van die andere kat). De langste slierten haar heb ik afgeknipt, om te voorkomen dat ze losgetrokken worden en zo weer wonden openmaken. De enige manier om die 'anderkats' haren weg te krijgen is denk ik de voetjes weken in warm water of iets dergelijks, maar dat is geen optie, dan wordt ie gek.
Hij loopt en springt zonder merkbare pijn, maar dat zegt bij katten niet altijd iets.
Ik kijk het aan, en als hij alsnog pijn lijkt te hebben, of de boel raakt ontstoken, dan is het richting dierenarts.