Wetenschapper ontwikkelen sterkste 'gekko-lijm'

AMSTERDAM - Wetenschappers uit de Verenigde Staten hebben een ongekend sterk kleefmateriaal ontwikkeld, dat is gebaseerd op de klimtechniek van gekko's.
De onderzoekers Zhong Lin Wang en Liming Dai maken deze week melding van hun vinding in het gerenommeerde wetenschappelijke tijdschrift Science.
Ze beweren dat een vierkante centimeter van hun kleefmateriaal met gemak krachten van 100 Newton (bijna 10 kilo) kan opvangen. De kleefstof is daarmee 10 keer sterker dan de gekko zelf. Ook kan het - net als de poten van het dier - eenvoudig worden losgetrokken met een ruk in de juiste richting. In theorie is het materiaal daardoor geschikt om mensen tegen muren op te laten lopen.
Nog nooit eerder slaagden wetenschappers erin de kleeftechniek van gekko's zo goed te imiteren. De dieren blijven aan muren kleven door minuscule haartjes onder hun poten. De haartjes zijn zo klein, dat ze worden aangetrokken door moleculen in het oppervlak waarop ze lopen.
Die aantrekkingskracht tussen moleculen staat in de scheikunde bekend als de Vanderwaalskracht en is eigenlijk maar heel zwak. Door het grote aantal gespleten punten van de gekko-haartjes wordt het aantal contactpunten echter zo groot dat de dieren stevig blijven vastzitten.
De Amerikaanse onderzoekers hebben dat fenomeen nagebootst met nanobuisjes van koolstof. De kunstmatige haartjes zijn gekruld aan het uiteinde, zodat ook hier het contactgebied met oppervlaktes wordt vergroot.
Het kunstmatige kleefmateriaal kan worden onthecht op dezelfde manier als gekko's hun pootjes weer losmaken, namelijk door het loodrecht en verticaal los te trekken van het oppervlak.
Toepassingen voor het nieuwe materiaal zijn er volgens de onderzoeker genoeg. Zo verwachten ze dat de kleefstof goed van pas zal komen in de ruimte.
"In de ruimte is er een vacuüm, traditionele soorten lijm drogen daar snel uit", aldus Liming Dai op de Amerikaanse website Sciencedaily. "Ons kleefmateriaal is al volledig droog, omdat het is gebaseerd zijn op nanobuisjes."
Mogelijk zou het materiaal van Dai en Wang ook de eerste stap kunnen zijn naar de ontwikkeling van een spidermanpak. "Dat zullen we onderzoeken als er behoefte aan is", aldus Dai. "Maar we moeten nog veel leren over de aantrekkingskracht van de nanobuisjes. Zo is het maar de vraag of de kleefkracht even groot blijft als we grotere lappen van het materiaal ontwikkelen."
(Bron)