Zondag zo'n dag.
Vriendje zou koken. Dus gisteren ja gezegd toen ie Chinees voorstelde.
Vandaag: allebei geen zin in Chinees.
Maar een tijdje terug kwam er een boekje in de bus, met reclame van diverse afhaal- en bezorgtenten, en met veel waardebonnen. Er stond een Indiaas restaurant in, en ze hadden een duidelijke beschrijving bij de menu's, en een leuke aanbieding.
Gebeld, bestelling doorgegeven, bon genoemd. Ja, nou, ze waren overgenomen, dus of die bon nog geldig was wist de jongen aan de telefoon niet. Hm, scheelde toch zo'n 10 euro, dus het maakte mij wel uit.
De bestelling zou binnen drie kwartier komen.
Dingen kunnen uitlopen, dus ik ging niet direct weer aan de bel hangen. Ruim een half uur na de uiterste tijd belde ik. "Mevrouw, ze zijn gegarandeerd binnen 5 minuten bij u!" En hoe kon hij dat garanderen dan?
Nog maar effe wachten. Half uur later gebeld dat het niet meer hoefde, en ik hoorde de jongen schrikken. Hij zei iets dat zéér geïmproviseerd overkwam: de bezorger had een ongeluk gehad. Gemeld dat ik dat heel naar vond voor de bezorger, maar dat het misschien handig was geweest om ons even op de hoogte te stellen. Jongen: "We hebben uw telefoonnummer niet". Tuurlijk.
Dan maar de vaste tent gebeld. Daar zijn ze op vakantie.
Optie twee uit het kortingsboekje gebeld: die bestaat niet meer.
Uiteindelijk pizza laten komen, keurig binnen drie kwartier bezorgd.
Samenvatting: we begonnen rond zeven uur met bestellen, en zaten dus uiteindelijk om iets over tienen aan de pizza.