'We hebben afgesproken dat je vader aan je zat'

AMSTERDAM - Experts hebben kritiek op politie en hulpverleners die onderzoek proberen te beïnvloeden. Zo is er een bureau dat kinderen voorkauwt wat ze moeten vertellen.
Politieagenten die klakkeloos het verhaal van de aangeefster aannemen. Therapeuten die zich inhoudelijk bemoeien met politieverhoren. Vrouwen die aangifte doen louter op basis van droombeelden. Moeders-in-scheiding die hun kind wilde beschuldigingen laten uiten tegen hun ex.
Het is een greep uit de kritiek van de landelijke expertisegroep bijzondere zedenzaken in het gisteren gepubliceerde jaarverslag over 2001 en 2002.
De groep van deskundigen, eind 1999 ingesteld door het college van procureurs-generaal, beoordeelt zedenzaken waarbij sprake is van hervonden herinneringen, ritueel misbruik en herinneringen van vóór het derde levensjaar. Dat moet voorkomen dat beschuldigden te lichtvaardig worden aangehouden.
In slechts drie van de dertig zaken die in 2001 en 2002 werden bekeken, werden 'geen gronden voor ongeloofwaardigheid' aangetroffen.
In de andere zaken adviseerden de experts onmiddellijk te stoppen, of nader onderzoek te doen. Bij twee zaken werd, nog voordat rapport was opgemaakt, al duidelijk dat het om een valse aangifte ging.
Officieren van justitie volgen het advies van de groep altijd op. Sinds het ontstaan van de werkgroep zijn 55 zedenzaken voorgelegd, waarvan er uiteindelijk 45 niet zijn doorgezet.
In het jaarverslag geven de deskundigen een overzicht van de omstandigheden die bij dergelijke aangiftes een rol spelen.
In ruim eenderde van de zaken speelde echtscheiding een rol. Aangeefsters waren vaak in therapie geweest vanwege psychische problemen.
Therapeuten stelden zich soms zeer onprofessioneel op. Een vrouw achtervolgde met haar psychotherapeut een vroegere leraar die zij van misbruik beschuldigde. Een psychiatrisch verpleegkundige ging mee naar politieverhoren om tegenstrijdigheden in de aangifte te verklaren en gaf een interview aan een landelijke krant over de zedenzaak van haar patiënte. Een psychotherapeute verklaarde dat zij herinneringen van voor de geboorte kan oproepen.
De expertisegroep ontdekte zelfs het bestaan van een bureau dat kinderen voorbereidt op verhoor bij de politie. Daarbij is sprake van forse beïnvloeding, getuige de brief van het bureau aan een vermeend slachtoffertje: 'Gistermiddag is je moeder hier geweest. We hebben gisteren afgesproken dat we bij de politie gaan vertellen dat je vader vaak aan je ''poenie'' heeft gezeten. Dat moet je wel durven en daarom gaan we goed oefenen.'
De kwaliteit van de aangiftes is soms inferieur. Agenten vragen niet door, stellen suggestieve vragen en zijn soms te slachtoffergericht.
In een geval hadden de politie-aantekeningen volgens de werkgroep niet het karakter van een verhoor maar veeleer van een 'redactioneel commentaar van de aangeefster'.
(Bron)

Zo zorg je tenminste dat serieuze aangiftes ook met een wantrouwend oog bekeken worden.