Ruimere toegang persoonsgegevens voor opsporing

DEN HAAG - Als het aan het kabinet ligt krijgen justitie en politie meer bevoegdheden om persoonsgegevens op te vragen bij maatschappelijke instellingen en bedrijven. Dat moet dan wel noodzakelijk zijn voor de opsporing. Dat staat in een wetsvoorstel van minster Donner (Justitie) waar het kabinet vrijdag mee heeft ingestemd.
Op dit moment zijn de bevoegdheden van politie en justitie om gegevens op te vragen te beperkt en soms te onduidelijk naar de zin van Donner. Zo zijn opsporingsambtenaren nogal eens aangewezen op vrijwillige verstrekking van gegevens en is voor bedrijven en instellingen niet altijd duidelijk of ze wel mogen meewerken. Het bedrijfsleven en opsporingsdiensten zijn gebonden aan de Wet bescherming persoonsgegevens en niet altijd vrij om gegevens op te vragen of beschikbaar te stellen.
Donner wil daarom een aantal algemene bevoegdheden opnemen in het Wetboek van Strafvordering die daar verandering in brengen. Die moeten het mogelijk maken dat een opsporingsambtenaar niet alleen iemands naam, adres, woonplaats, geboortedatum of geslacht, maar ook zijn of haar klantnummer, nummer van een polis of bankrekeningnummer kan opvragen.
De officier van justitie, die een opsporingsonderzoek leidt, mag daarnaast ook andere gegevens opvragen. Hij of zij mag informatie opvragen over bijvoorbeeld aan een verdachte geleverde diensten, de duur, data, plaats en aard van de dienstverlening, maar ook gegevens over rekeningen en ander betalingsverkeer. Is er sprake van een specifiek reisgedrag of zijn er financiële transacties? Dergelijke informatie is volgens Donner vooral van belang als het onderzoek verder is gevorderd.
Daarnaast biedt het wetsvoorstel de mogelijkheid zogenoemde gevoelige gegevens te vorderen, zoals informatie over iemands godsdienst, ras, politieke voorkeur, gezondheid of seksleven. Dat mag de officier van justitie echter pas als hij toestemming krijgt van de rechter-commissaris.
Justitie en politie kunnen op basis van deze bevoegdheden ook gegevens voor het onderzoek vergaren over bijvoorbeeld een slachtoffer, of personen waar de verdachte contact mee heeft onderhouden.
(Bron)