Gelukkig was er nog één zo'n laadwagentje te krijgen, zo'n platform op wieltjes. Hij had een ernstige afwijking naar rechts, maar keuze was er niet.
En dan maar zoeken (de meeste bouwmarkten hebben aan het plafond van die dingen hangen zodat je weet waar de verf staat en waar de elektratroep en zo, hier dus niet), en laden.
Uiteraard ging er wel wat mis: verf laten mengen, waarbij de mengmachine zo ongeveer ontplofte, en een bak latex uitspuugde waarbij de deksel niet helemáál goed dicht bleek te zitten...
Potgrond, tuinbankje, wastafelonderkast, verf en lak, rollers, kwasten, schuurpapier, kattensnoepjes die ze in de dierenwinkel hier niet hebben, afplakband, binddraad, werkhandschoenen (de oude zijn bijna op), een buitenlamp en een keukenlamp.
Maar 160 euro leek me toch niet helemaal correct.
Ik wilde een en ander laten bezorgen, dus ik moest toch naar de servicebalie, dus braaf gepind, en bij de balie de bon eens goed bekeken.
De muurverf was 3 keer aangeslagen, en alle kortingen waren vergeten. Die kortingen zouden automagisch moeten gaan, dus klanten die niet opletten hebben pech.
Ik kreeg een bak geld terug, leverde direct weer 15 euro in om de handel te laten bezorgen, en dat was dat. Wèg daar.
Weer teruggefietst langs de zwemplas die al jaren afgesloten is wegens ernstige vervuiling, en die nu blijkbaar als baggerdepot gebruikt wordt. Het is altijd weer wonderlijk: ik fiets de straat uit, het park door, de snelweg over, en dan ben je bij die plas. Je kunt er alleen langs fietsen, overal staan hekken. Maar altijd zie je er wel mensen lopen, en 's zomers zie je her en der resten van vuren.
Je hoort de auto's op de snelweg zoemen, en je ziet scholeksters, aalscholvers, meeuwen, futen, diverse soorten eenden. Je hoort talloze zangvogels, karekieten, een koekoek.
Die aangelegde plas is veranderd in een soort oase, deels omdat ie al zolang afgesloten is, en deels omdat ze nu bezig zijn met zand en modder, waardoor er veel verschillende biotopen in een heel klein gebied zijn ontstaan.
Mensen die langsfietsen of -brommen kijken altijd wat meewarig naar me als ik daar zit, maar ik zie en hoor van alles, en dat zij dat niet zien, is jammer voor ze.
Eenmaal thuis de bon nog eens bekeken. En nu zie ik pas dat de kassadame vergeten is die buitenlamp te scannen. Hij staat wel keurig op de bezorgbon. Als ik het daar al gezien had, had ik het wel gezegd, nu denk ik: da's mooi, dan wordt het eigenlijk gratis bezorgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten