Unicef: vrouwenbesnijdenis vaker dan gedacht

Elk jaar worden naar schatting drie miljoen meisjes het slachtoffer van genitale verminking. De meeste gevallen komen voor ten zuiden van de Sahara in Afrika en in het Midden-Oosten. Dat staat in een donderdag verschenen rapport van Unicef, de kinderorganisatie van de Verenigde Naties.
Vrouwenbesnijdenis, 'een gevaarlijk en in potentie levensbedreigende ingreep', kan in één generatie worden uitgeroeid, als regeringen en gemeenschappen zich daarvoor inzetten, zo staat in het rapport. Volgens Unicef is vrouwenbesnijdenis een overwegend sociaal, en geen religieus gebruik.
Dankzij de betere beschikbaarheid van cijfers is duidelijk geworden dat vrouwenbesnijdenis of clitoridectomie veel vaker voorkomt dan werd gedacht, aldus Unicef. Tot nu toe werd uitgegaan van twee miljoen gevallen per jaar. Aangezien de ingreep meestal in de privé-sfeer wordt uitgevoerd kan er geen schatting worden gemaakt van het aantal vrouwen en meisjes dat overlijdt als gevolg van genitale verminking, zo staat in het rapport.
In de 28 landen ten zuiden van de Sahara en in het Midden-Oosten waar vrouwenbesnijdenis voorkomt wonen ongeveer 130 miljoen vrouwen en meisjes die het slachtoffer zijn geworden van de praktijk. Bijna de helft van de drie miljoen meisjes die per jaar worden besneden woont in Egypte en Ethiopië.
De bestrijding van genitale verminking bij meisjes is volgens Unicef niet simpelweg een kwestie van het handhaven van de wet. Meisjes worden besneden omdat ze er mooier van zouden worden, om hun seksuele verlangens te onderdrukken, omdat het belangrijk wordt geacht voor hun eer en omdat hun waarde op de huwelijksmarkt erdoor wordt vergroot. In de landen waar de praktijk voorkomt vormt het besneden zijn onderdeel van de culturele identiteit van meisjes, aldus Unicef.
"De ingreep verschaft een gevoel van trots, van volwassenheid en van erbij horen", zo staat in het rapport. Meisjes die niet zijn besneden schamen zich en worden buitengesloten, evenals hun familie. Volgens Unicef moet er rekening mee worden gehouden hoezeer vrouwenbesnijdenis er in bepaalde gemeenschappen bij hoort. Een simpel verbod zou daarom niet volstaan. In plaats daarvan moet ervoor worden gezorgd dat de afschaffing van vrouwenbesnijdenis wordt gedragen door de hele gemeenschap.
Bij de meeste meisjes wordt de ingreep verricht als ze tussen de 4 en 12 jaar oud zijn. In Egypte was in 2003 97 procent van de (ooit) getrouwde vrouwen besneden. Uit een onderzoek dat in 2000 werd uitgevoerd in Ethiopië bleek dat 80 procent van de vrouwen tussen de 15 en 49 jaar was besneden. Ook in migrantengemeenschappen in industrielanden, waar de ingreep verboden is, komt vrouwenbesnijdenis voor.
(Bron)

Hopelijk kijken we er ooit op terug zoals op het voetenbinden in China...