Het is nu officieel Herfst. Ze zit in de hoek tussen muur en plafond, vlakbij het raam. Haar lijf is ruim 3 cm, hoe lang de poten zijn wil ik niet eens bedenken.
Tegenaria (gigantea?) oftewel: de huisspin. Ik heb niet veel moeite met spinnen, maar wel met deze, omdat ze te hard lopen zodat ik niet in de gaten kan houden waar ze zijn. Waaruit maar weer blijkt dat die spinnenangst vooral pragmatisch is. Want die trillertjes aan het plafond, die muggen vangen: geen enkele moeite mee. De kruisspinnen in de tuin: welkom. Al die andere achtpoters die ik niet bij naam ken, in allerlei soorten en maten: geen punt. Sommige spinnen in de tuin vind ik zelfs erg leuk, zoals die lichtgroene minibeestjes, en de zebraspinnen die driftig jagen en rondspringen.
Maar deze, nee. deze niet.