Indiase autowegen bron aids-besmetting

Zalisz Ahmed betaalde 45 roepie (ongeveer 85 eurocent) en verloor zijn maagdelijkheid langs de kant van een Indiase weg aan een van de talloze jonge prostituees die daar werken. Hij heeft sindsdien vaak onveilige seks gehad en nog nooit van aids gehoord.
De 20-jarige Ahmed is een van de vijf tot acht miljoen vrachtwagenchauffeurs die India voorzien van alles, van appels tot airconditioners. Zij maken lange dagen en zijn soms wekenlang van huis. Dan is het verleidelijk wat warmte te zoeken bij een van de vele jonge vrouwen die de berm bevolken.
Net als twee decennia geleden in Afrika zijn de Indiase vrachtwagenchauffeurs een belangrijke schakel in de aids-verspreiding. Met naar schatting 5,1 miljoen seropositieven en aids-patiënten komt India, een land van ruim een miljard burgers, na Zuid-Afrika op de tweede plaats van de wereldranglijst van aids-landen. Het aantal seropositieven per hoofd van de bevolking is nog relatief gering, ongeveer 1 op de 100 mensen in de leeftijd van 15 tot 49 is besmet.
De wegen die het subcontinent doorkruisen zijn voorzien van ettelijke vrachtwagenstops, genaamd 'dhabas', waar de chauffeurs kunnen rusten en wat te eten en drinken kunnen krijgen. De prostituees zijn arm, veelal analfabeet en meest niet of slecht voorgelicht. Zij verkopen hun lichaam voor enkele tientallen roepie in vrachtwagens, op parkeerplaatsen of zelfs in de bosjes. Vragen om het gebruik van een condoom is er voor de meesten niet bij. De meeste vrouwen werken ongeorganiseerd, voor zichzelf.
Van de twintig tot vijfentwintig chauffeurs die maandelijks in het Babu Jagjivan Ram Memorial Hospital in New Delhi worden gecontroleerd, blijkt een op de vier seropositief. "Ze vertellen ons dat ze veel sekspartners hebben gehad en daarna gemeenschap hebben met hun vrouw", zegt Nirmal Khatri, een van de voorlichters in het ziekenhuis. "We kunnen ze niet onder druk zetten. Het is hun keuze. Het is een groot probleem."
Het is een vicieuze cirkel. Soms wordt een zwangere vrouw van een chauffeur besmet en geeft ze de infectie door aan de foetus. Voorlichters bezoeken al jarenlang dhabas en parkeerplaatsen. Langs de wegen wordt op reclameborden voor aids gewaarschuwd. Actievoerders kalken de leuze van veilige seks op de deuren van vrachtwagens. Maar het gaat om zulke grote aantallen mensen en zoveel kilometers wegdek dat de boodschap lang niet altijd over komt.
Aids-consultant S. Sundararaman zegt dat de regering, de vervoersindustrie, de vervoersbonden en de chauffeurs zelf de verantwoordelijkheid moeten nemen, om te voorkomen dat de geschiedenis zich in India herhaalt. "In Afrika was het precies hetzelfde, omdat gebieden zonder wegen van de epidemie gespaard bleven", aldus Sundararaman.
Volgens Sundararaman kunnen Indiase chauffeurs tussen de veertig tot vierhonderd sekspartners per jaar hebben, afhankelijk van de tijd en het geld waarover zij beschikken. Ook de groeiende economie draagt haar steentje aan de verspreiding van het virus bij, omdat steeds meer gebieden voor verkeer ontsloten worden.
Er zijn geen exacte gegevens over het aantal besmette chauffeurs bekend, maar Denis Brown, coördinator van UNAIDS, zegt dat in de noordoostelijke staat Assam eenkwart van de gecontroleerde chauffeurs seropositief is. Volgens Brown wordt nog geen 20 procent van de chauffeurs voorgelicht of krijgt condooms. Geen van de rijscholen heeft aids-preventie op zijn lesprogramma staan.
In de dhabas is seks de voornaamste bron van inkomsten. Langdurige wachttijden bij de grenzen tussen de deelstaten dragen bij aan het probleem. "Het verkeer gaat erg langzaam, zodat chauffeurs op lange afstanden veelal wel een maand onderweg zijn", aldus Brown. "In sommige gevallen wordt hen gratis voedsel aangeboden, op voorwaarde dat ze seks hebben."
De 55-jarige Satnam Singh weet uit eigen ervaring hoe kwaadaardig het virus is. Hij was er getuige van dat een vader en een zoon uit zijn dorp enkele jaren geleden een gruwelijke dood stierven. Zij teerden weg en werden skeletten, zonder dat er geld was voor een behandeling. Hun vervoersbedrijf verving ze eenvoudig. Voor iedere vrachtwagenchauffeur die ziek wordt, zijn er duizenden wachtenden.
"Ik heb alles gezien en ik weet dat het erger is dan lepra", zegt Singh. "Dit is een gezinsmoordenaar." Singh stoeide zelf jarenlang met prostituees, maar wel 25 jaar geleden. Hij waarschuwt zijn collega's dat zij Russische roulette spelen door in de dhabas zonder condoom te vrijen.
Ahmed zegt nog jarenlang met appels en sinaasappels te blijven rijden tussen de staat Bihar en Delhi, een traject van vijftien dagen. Hij is van plan ooit een meisje te trouwen in zijn dorp in Uttar Pradesh. Plannen voor een aids-test heeft hij niet. Hij zegt zich geen zorgen te maken.
(Bron)