Zo zit je in de tram, en zo sta je op straat. In een verwarring die alleen maar groter wordt naarmate er meer hulptroepen komen: tram, drie ambulances, twee politieauto's, een brandweerwagen met manschappen om het slachtoffer uit de auto te zagen, de oploop die je krijgt op een drukke weg om 5 uur in de middag als er iets te zien is.
Mensen zijn toch ook een soort aaseters - het slachtoffer leefde nog, bewoog, maakte geluid, en sommige toeschouwers waren duidelijk ietwat... teleurgesteld.
Dat vind ik doorgaans huiveringwekkender dan zo'n ongeluk op zich.