Mannen vouwen, vrouwen proppen

MAINZ/EDE - De meeste mannen hebben de gewoonte toiletpapier keurig te vouwen in velletjes alvorens het te gebruiken. Vrouwen geven er doorgaans de voorkeur aan er een prop van te maken. Ook van land tot land loopt het gebruik van de rollen bij de stoelgang flink uiteen. Een Spanjaard heeft de helft minder nodig dan een Duitser, maar een Zweed de helft meer.
Dat zijn een paar bevindingen van studies van de jubilerende Duitse fabrikant Hakle, een pionier in de branche. Het bedrijf werd 75 jaar geleden opgericht in Ludwigsburg bij Stuttgart door Hans Klenk, die zijn naam samentrok tot Hakle. Het kwam als eerste in Europa met toiletpapier op rollen. Hakle garandeerde dat een rol duizend velletjes had.
Tot dan toe en soms nog tot in de jaren vijftig, toen het bedrijf naar Mainz verhuisde, moesten de mensen het bij de reiniging van het achterwerk doen met verscheurde kranten of andere publicaties. Dat was al wel een hele vooruitgang ten opzichte van middelen die hun voorouders gebruikten: stenen, geweekte maiskolven en plantenproppen. In kustgebieden kwamen mosselschelpen goed van pas.
De evolutie heeft inmiddels het stadium bereikt van zacht papier, al dan niet vochtig, met drie lagen en kleurtjes, geurtjes en decoraties. De dominante kleuren in Duitsland zijn nog steeds wit en wit-blauw, maar volgens onderzoek van Hakle is 'apricot' op het moment zeer trendy.
Nederlanders hebben minder behoefte aan kleur. Wit is onaantastbaar, aldus marktleider Page, het in 1937 gelanceerde merk van Papierfabriek Gennep. Page heeft in ons land een aandeel van zo'n 22 procent, bijna het dubbele van nummer twee. Terwijl er qua kleur weinig verandert, is er wel een verschuiving naar luxe materiaal. Het aandeel van crêpe, het grijze 'schuurpapier', bedraagt 10 procent en daalt. Standaardpapier (een- en tweelaags) is stabiel op 65 procent en drielaags papier zit op 25 procent en gaat verder omhoog.
Hakle is in Duitsland leidend en blaast ook in Oostenrijk en Zwitserland een flink partijtje mee, maar is internationaal een kleine jongen. Wel is het sinds 1999 net als Page onderdeel van de Amerikaanse wereldmarktleider Kimberly-Clark, ook bekend van de merken Popla, Kleenex, Kotex en Huggies. Dit bedrijf, opgericht in 1872 in de staat Wisconsin door onder meer John Kimberly en Charles Clark, is niet alleen de grootste, maar herbergt ook de uitvinder van papier op rollen. Dat is de in 1995 overgenomen Scott Paper Company.
De Verenigde Staten liepen als met zoveel nieuwe ontwikkelingen voorop. Al in 1857 kwam de New Yorkse ondernemer Joseph Gayetty als eerste met verpakt toiletpapier. Hij was er zo trots op dat hij zijn naam liet drukken op de velletjes.
Bij Scott Paper, dat in 1890 rollen introduceerde, was het andersom. Het bedrijf schaamde zich voor een product dat in die tijd in kwade reuk stond. Het papier droeg dan ook niet de naam van Scott, maar die van het bedrijf waaraan het in eerste instantie werd geleverd. Zo kon het gebeuren dat het Waldorf-hotel in New York jarenlang de grootste was in toiletrollen.
Veel Amerikanen deden het lang met de catalogus van warenhuis- en postorderbedrijf Sears, vooral op het platteland. Die werd aan een spijker gehangen en leverde gratis honderden vellen absorberend papier. Toen Sears in de jaren dertig van de vorige eeuw omschakelde naar glad papier, dat geen greep heeft op de billen, werd de opmars van rollen versterkt.
Toiletpapier behoorde al snel tot de eerste levensbehoeften van de Amerikanen. Tekenend daarvoor is de legendarische schok die tv-presentator Johnny Carson teweegbracht in 1973. Naar aanleiding van een voorzichtige waarschuwing van een senator uit de papierstaat Wisconsin grapte hij dat er een acuut tekort aan toiletpapier was. De volgende dag waren de winkelschappen in de Verenigde Staten binnen enkele uren leeggegraaid. Carson moest zijn excuses aanbieden.
De Amerikanen zijn grootverbruikers. Ze verslijten per dag gemiddeld 57 velletjes, met inbegrip van toepassing voor andere zaken dan de ontlasting. Nederlanders gebruiken volgens Kimberly-Clark ongeveer 25 stuks en brengen per dag 11,5 minuten door op het toilet. Er lijkt geen verband te zijn tussen verbruik en tijdsduur: de gemiddelde Duitser zit per dag een kwartier op de pot en heeft zo'n twintig velletjes nodig.
(Bron)