Vannacht, m'n bed in, nog even lezen. Dom, want naast m'n bed ligt een page turner, een heel spannend maar slecht geschreven boek. Het verhaal boeit me, maar het is net of de hoofdstukjes (soms maar anderhalve pagina) als vervolgverhaal bedoeld zijn, want dingen worden wel errug vaak herhaald.
Hij lag voor 4,95 in de winkel, dus ik voel me gelukkig niet erg bekocht.
Hoe dan ook, ik lag in bed. Het werd kwart voor vier. Ik hoorde de eerste vogel beginnen, meestal een merel. Maar dit was geen merel. Hij imiteerde. Hij imiteerde in een patroon, ook nog. Het was te vroeg voor een spreeuw, het klonk ook niet als een spreeuw.
De scholekster kwam weer voorbij, koolmees, pimpelmees, staartmees, mus, meeuw, merel, gierzwaluw, roodborst, parkiet, vink - steeds herhaald en langzaam uitbreidend, duidelijk imitaties maar ook duidelijk herkenbaar. De eerste riedel bevatte vier imitaties, een uur later deed ie ze allemaal, met tussendoor andere geluidjes. Ik heb dat uur gefascineerd liggen luisteren, het boek vergeten naast het bed.
Gezocht en gespeurd, en het kan er maar een zijn. De gekraagde roodstaart, die blijkbaar ook bekend staat om zijn imitatievermogen.
Ik heb het nooit eerder gehoord, maar ik vond het geweldig.