In de aanbieding bij de Appie: kipfilet met bieslook, voor op brood.
Vanmiddag: boterhammetje met die vleeswaar, lui op bed. Katten erbij, allebei een stukje, allebei verrukt, allebei nog een stukje, en nog een stukje. Tom had genoeg en wandelde naar buiten, Tijger bleef enthousiast zeer dichtbij, hard spinnend.
Nog een boterham, en nog 5 plakjes in de verpakking. Plan: morgen weer kipfilet op brood.
Dat gaat niet door, tenzij ik nieuwe haal. Want Tijger schoot ineens naar voren, sloeg een poot in de verpakking, roetsjte ermee onder het bed (onbereikbaar voor armen). Ik hoorde alleen nog grom prrr smek skrontjs vreet.
Toen het op was, kwam de dame nog even kijken of er meer was. Grote ogen, bek aflikkend, hoopvolle blik.

Had ik al verteld dat ik hier niet woon? Ik mag inwonen bij de katten, omdat ik wèl blikjes en zo kan halen en openmaken. O ja, en ik betaal de huur, maar dat is een detail natuurlijk.