Klimaatverzekering op de lange baan

AMSTERDAM - Woningeigenaren en andere vastgoedbezitters in overstromingsgevoelige delen van ons land hoeven voorlopig niet te rekenen op een particuliere verzekering tegen overstromingsschade.
In het Nationale Waterplan, dat donderdag verschijnt, wordt over zo'n klimaatverzekering niet gerept, bevestigt het ministerie van Verkeer en Waterstaat.
De kwestie wordt opnieuw op de lange baan geschoven. Dit ondanks toezeggingen, eerder dit jaar, van staatssecretaris Tineke Huizinga (ChristenUnie) aan de Tweede Kamer.
Het alternatief, een speciaal overheidsfonds voor klimaatschade, wordt afgewezen door het kabinet.
Nederlandse vastgoedeigenaren blijven aangewezen op beperkte, onzekere uitkeringen op grond van de Wet tegemoetkoming schade door rampen en zware ongevallen (WTS). Eén en ander wordt erkend door direct betrokken ambtenaren. Huizinga zelf wil desgevraagd geen commentaar leveren voordat morgen het Waterplan is gepubliceerd.
Anders dan onze buurlanden kent Nederland geen particuliere verzekering tegen overstromingsschade.
Dat komt doordat de schade hier dusdanig kan oplopen (tot wel 460 miljard euro) dat de verzekeraars weigeren om zelfstandig een 'klimaatschadepolis' aan te bieden. We zouden eraan failliet kunnen gaan, stellen zij.
Eerdere pogingen om tot een juridisch en politiek haalbare verzekeringsvorm te komen zijn mislukt. Daarom heeft het kabinet in 2006 de genoemde Task Force ingesteld.
Eind 2007 diende de werkgroep haar (nog steeds geheime) voorstel in. Het gaat om een gecombineerde schadepot van 2 miljard euro.
De helft zou overheidsgeld zijn, de andere helft moet komen uit een algemeen verplichte premieverhoging op onze inboedel- en opstalverzekering. Iedere verzekerde zou daarmee voortaan, boven een bepaalde eigenrisico drempel, automatisch meeverzekerd zijn voor klimaatschade.
Staatssecretaris Huizinga had de Kamer beloofd dat het voorstel zou worden "betrokken bij" in Nationale Waterplan, dat morgen verschijnt. Maar dat gaat niet door.
De ministeries onderhandelen nog over invulling van de rijksdeelname aan de regeling, zeggen bronnen rond het projectteam dat het Waterplan voorbereidde. In feite verwacht niemand dat er voorlopig meer duidelijkheid komt.
De belangrijkste aarzeling betreft de groeiende politieke argwaan tegenover marktoplossingen voor maatschappelijke problemen. De kredietcrisis heeft die twijfels nog versterkt.
Daar bovenop komen nog slechte ervaringen met verzekeraars bij de overstromingen van afgelopen jaren in New Orleans (orkaan Katrina) en Tsjechië.
(Bron)