maandag, februari 23, 2004

Tijger is soms een wildebras. Vanavond had ze het ineens weer in de kop, ze joeg op touwtjes, stofjes, dingetjes, racete de hele kamer door. Ze had vanavond ook al een keer helemaal bovenop de kast gezeten, dus die moeten we ook maar catproof maken.
Maar nu heeft ze me echt een paar jaar van m'n leven gekost.
Ze speelde met een touwtje, en plots was het mis: brommen en krijsen. Nou gebeurt dat ook weleens als Tom ineens besluit mee te gaan jagen, maar dit klonk anders.
Ik draai me om, en ik zie Tijger op haar achterpoten staan, terwijl een armpje van een spin (zo'n fietsbagageding, lag opgerold op de stoel maar is blijkbaar losgekomen) ergens ter hoogte van haar koppie verdwijnt - aan haar halsband? in haar bek? in haar oog?
Ik heb haar gegrepen, met veel moeite, en de haak bleek achter de plooi van haar wang te zitten. Ik kreeg 'm vlot los, maar toen wilde ik weten of er schade aangericht was naast de schrik en de pijn. Maar zie maar eens een hysterische kat vast te houden als je zelf ook over de rooie bent.
Dus: kat klem, naar de keuken gesleept (niet ver, maar een heel eind met zo'n krijsende bal nagels), lamp aan, en kijken. Overal bloed. Ik werd helemaal gek en ik zag me al de dierenarts bellen.
Tijger was duidelijk ook erg overstuur want ik mocht zowaar in haar bek kijken - niks. Alles prima in orde. Geen wonden, geen bloed, geen 'deukjes' van druk of zo - niets. Dus vacht gecontroleerd, oren, ogen, neus, niets - nergens iets mis. Blijkbaar heeft die haak wel in haar bek gezeten, maar inderdaad alleen de huidplooi gevangen. Dat zal ongetwijfeld vreselijk zeer gedaan hebben, maar fysieke schade lijkt er niet te zijn.

Na wat kalmeren eerst gekeken of ze wat wilde eten en of ze daar moeite mee leek te hebben - niet dus, ging vlot naar binnen, en Tijger deed alweer erg Tijgerig. Tom ook wat gegeven want die keek bang toe.
En toen zag ik waar het bloed vandaan kwam. Inderdaad. Mijn rechterhand ligt open, mijn linkerpols ligt open, mijn linkerknie ligt open. Ik ben nu bepleisterd en beplakt, en we zitten met z'n drietjes bij te komen.
Tijger doet weer gewoon, Tom is nog wat nerveus, en ik zit helemaal te trillen.

Ik blijf nog wel even wakker denk ik...

Geen opmerkingen: