Gisteren deed ik een schone dekbedhoes om m'n dekbed en ja, dat vindt Tijger altijd héél erg leuk. Maar de laatste tijd heeft ze een duidelijke voorkeur voor de sprei van nepbont op het bed, net zoals broertje Tom.
Deze keer duwde ze de sprei zo ongeveer weg om op het dekbed te liggen, spinnend, knorrend, kwijlend (doet ze zelden) en met een flink opgezette staart (teken van enorme woede of - meestal - ultieme extase).
Nu hangt de gewassen dekbedhoes over zo'n uitklapwasrekje met gespannen draden. De hoes is nog knap vochtig.
Kijk ik net in de slaapkamer, lag Tom op het dekbed met z'n neus begraven in een plooi - hij werd wakker, vloog van het bed af en ging bij de deur angstig zitten afwachten.
En Tijger? Die lag bovenop de natte hoes op het rekje, in diepe rust, werd niet eens wakker en snurkte zachtjes door. Tijger, de kat die alle nattigheid haat. Die nu ineens op een natte hoes ligt. Er moet iets geks in die wasverzachter zitten ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten