Vannacht: ik hoor buiten "Pieieieiep" kraak-smak-kraak-knaag. Waarna ik Tijger tevreden hoor poetsen.
Vanochtend: Tijger struint de kamer in, niet met haar gebruikelijke mrauw, niet stuiterend, niet via het bed. Kamer weer uit, kamer weer in, in een opvallend laag tempo. Ik er achteraan, en jawel: mevrouw duikt al grommend onder de tafel (flauw, wij delen ons eten altijd met haar en zij nooit met ons). Alleen de kont van het kleine muisje steekt uit haar bek, met een lange staart.
Weer een bosmuis en een onbekende muis minder.