En dan zit je te mieren over een gaatje in je voet, en vijf minuten later hoor je dat iemand gisteren is overleden - ik kende haar niet echt, maar juist omdat ze een jaar geleden opgegeven was, zoemde haar naam weer flink rond, als mensen herinneringen ophaalden aan het skydiven met haar, bijna een jaar geleden.
Het leek me een bijterdje, als dat niet te oneerbiedig klinkt. Iemand die niet snel zou opgeven. Dinsdag ging ze naar een hospice, woensdag overleed ze.
Dag Tika.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten