Ik snap iets niet. Het zal vast aan mij liggen, ik heb het altijd al gehad.
Vannacht zag ik een stukje Lowlands-verslag (genieten!) en het viel me weer op.
Waarom voelen sommige mensen de behoefte om zich geheel conform hun subcultuur te kleden? Ik begrijp wel dat het leuk is om herkenbaar te zijn, maar ik vind het vaak een beetje sneu.
Vroeger verbaasde ik me al over de punks, die zetten zich af tegen alles door er allemaal hetzelfde uit te zien. Tegenwoordig zie je jongens met een broek die minstens 5 maten te groot lijkt met een 'stoere' onderbroek er bovenuit, gabbertypes met een kale kop en een bulldog met een halsband met studs, gothicmeisjes met witgepleisterde gezichten en werklaarzen waar een houthakker blij mee zou zijn, types met tatoeages all over.
Zelf waarde ik een tijdje in de kraakbeweging rond maar ik heb nooit een aanvechting gevoeld om kisten te kopen bijvoorbeeld.
Nou heb ik de afwijking dat ik meestal vooral niet wil opvallen met m'n kleding (ik val al genoeg op met m'n figuur) dus ik ben vast bevooroordeeld.
Maar toch heb ik vaag het gevoel dat er iets achter zit als 'laten zien hoe uniek ik ben', wat in tegenspraak lijkt met het je vooral net zo kleden als de anderen die dezelfde levensstijl/muzieksmaak/etc. hebben.