donderdag, oktober 16, 2008

Europese plannen bedreigen teelt gewassen

WAGENINGEN - De Europese plannen voor aanscherping van de eisen waaraan gewasbeschermingsmiddelen moeten voldoen, kunnen desastreuse gevolgen hebben voor de landbouw in Nederland.
De teelt van onder meer de tulp, sierheesters, de roos en zaaiuien wordt in Nederland onrendabel als de nieuwe Europese regels beleid worden. Ook andere gewassen, zoals aardappelen, suikerbieten, tomaten en komkommer zullen minder opleveren.
Dat blijkt uit onderzoek van Wageningen Universiteit in opdracht van landbouworganisatie LTO Nederland. "Als die regels vandaag worden ingevoerd, heeft dat desastreuse gevolgen", aldus Sjaak Langeslag van LTO Nederland. Zijn organisatie pleit voor aanpassing van de plannen.
Lukt dat niet dan moet er in elk geval een ruime overgangsperiode komen, zodat de sector tijd krijgt alternatieven te ontwikkelen.
Op Europees niveau liggen twee scenario's, één van het Europees Parlement en één van de Europese Commissie en de raad van ministers.
Wordt het eerste werkelijkheid, dan verdwijnen tientallen middelen. In het tweede zijn dat er een stuk minder, maar ook dat heeft volgens het onderzoek grote economische gevolgen.
Volgens het ministerie van Landbouw biedt het tweede scenario de sector overgangsregelingen die voldoende ruimte geven om alternatieven te ontwikkelen.
Het ministerie wijst erop dat het in de Europese plannen om stoffen gaat die lang in het milieu blijven en schadelijke gevolgen hebben.
Wageningen Universiteit heeft gekeken naar de gevolgen voor dertien teelts, aldus onderzoeker Piet Spoorenberg. Voor bijvoorbeeld tulpen, rozen en chrysanten blijven zelfs in het tweede scenario te weinig bestrijdingsmogelijheden over om de teelt nog winstgevend te houden.
Maar het wordt ook een stuk minder aantrekkelijk nog pootaardappelen, suikerbieten, komkommer, tomaten of suikerbieten te verbouwen. Eigenlijk alleen de opbrengst van wintertarwe wordt nauwelijks negatief beïnvloed door de aanscherping.
Alleen aanpassing van de Europese plannen of een hele ruime overgangstermijn kunnen deze dreiging voor de Nederlandse landbouw afwenden.
Volgens Spoorenberg moet dan aan een termijn van zeker tien jaar worden gedacht. "Het kost tijd om andere middelen te ontwikkelen die wel aan de nieuwe eisen voldoen, andere teelttechnieken op te zetten of resistentie in te bouwen".
(Bron)

En als je het al jaren verdomt om daar over na te denken, kun je nu mooi roepen dat het allemaal heel erg veel te snel is en dus niet eerlijk en ach en wee.
Bestaat die boterberg nog, voor op de hoofden van deze lui?

Geen opmerkingen: