Buitenaardse bacterie-theorie getest

AMSTERDAM - De kans is klein dat er buitenaardse bacteriën op aarde kunnen belanden. Dat hebben wetenschappers aangetoond met een kunstmatige meteoriet.
De onderzoekers van de Europese ruimtevaartorganisatie ESA bevestigden een twee centimeter dik rotsblokje aan het hitteschild van de Foton M3 ruimtecapsule, die vorig jaar een reis rond de aarde maakte.
Tussen de kunstmatige meteoriet en het hitteschild bevond zich een monster van de bacterie Chroococcidiopsis. Dat micro-organisme komt voor in de droogste woestijnen ter wereld en kan de meest barre omstandigheden aan. Sommige wetenschappers geloven zelfs dat de bacterie van buitenaardse oorsprong is.
De grote vraag was dan ook of de bacterie de ruimtereis zou overleven. Op het moment dat de Foton M3-capsule door de dampkring vloog werd de Chroococcidiopsis blootgesteld aan een temperatuur van minstens 1680 graden Celsius.
Bij terugkomst op aarde was er van het rotsblok alleen nog een witte korst van 8 millimeter over. De bacteriën die op de rots waren aangebracht, waren nog wel zichtbaar, maar totaal verkoold, uitgedroogd en niet meer levensvatbaar.
Volgens hoofdonderzoekster Frances Westall is de kans dat de aarde kan worden 'besmet' met buitenaardse bacteriën dan ook erg klein. "Ons experiment toont aan dat een meteoriet van Mars met sporen van leven in principe zonder gevaar naar de aarde kan worden getransporteerd", verklaarde ze tegenover de website ScienceDaily.
"Een rots van twee centimeter is in ieder geval niet dik genoeg om levende cellen te beschermen."
(Bron)

En toch weet je het niet. Ooit was het een natuurwet dat alle leven ten onder ging in een omgeving van de verkeerde temperatuur, te hoge druk of met teveel of te weinig zuurstof. Daarna werden bacteriën ontdekt in heetwaterbronnen, vissen in de diepzee, allerlei organismen op gletsjers. Wie garandeert dat een vorm van leven elders zich niet kan hebben aangepast aan andere omgevingseisen?