Bakje ijs. Twee katten die als gehypnotiseerd doodstil en strak zitten te staren. Die na een tijdje bijna uit elkaar spatten, en uit frustratie gaan gapen, in de gordijnen hangen, uitrekken, poetsen, drentelen.
Als je dan nog niks doet, gaat Tom steeds smartelijker kijken op de vensterbank, en hij zakt een beetje in. Tijger denkt dat het ijs al bijna op is en dat terwijl Zij Nog Steeds Niks Gehad Heeft!!! en racet dus de boekenkast in, om pal boven m'n hoofd (en vooral: boven het ijs) half van de plank te gaan hangen. Waarna Tom van de zenuwen gaat niezen.
Dat je niet denkt dat je hier _rustig_ kunt eten...