Marokkaanse jongeren voelen zich meer moslim dan Marokkaan

GRONINGEN - Marokkaanse jongeren in Nederland voelen zich meer moslim dan Marokkaan. Zij kiezen er bewust voor nadruk op hun identiteit als moslim te leggen, omdat dat hen steunt en ze het gevoel geeft erbij te horen.
Die conclusie trekt Susan Ketner in haar proefschrift Marokkaanse wortels, Nederlandse grond, waarop ze 2 oktober promoveert aan de Rijksuniversiteit Groningen.
Ketner merkte tijdens veel van haar gesprekken met Marokkaanse jongeren dat die bewust voor het geloof kiezen. Aan hun Marokkaanse identiteit kunnen zij niets doen, maar voor de islam kun je kiezen.
Volgens Ketner is de duidelijk minder sterkere binding met hun Marokkaanse identiteit een gevolg van de discriminatie die de jongeren ervaren.
Ook als moslim worden ze gediscrimineerd, maar blijkbaar is hun band met het geloof sterker dan die met hun Marokkaan-zijn.
Overigens heeft discriminatie niet op alle jongeren een negatieve invloed: sommigen willen zich er juist extra voor inzetten om de reputatie van Marokkanen te verbeteren.
Als ze rond 15 jaar zijn, moeten de Marokkanen in Nederland een antwoord zien te vinden op uitdagingen als leven in twee culturen, ervaringen met discriminatie, de relatie met hun ouders en hun identiteit als moslim in een niet-islamitische samenleving.
Een verklaring voor de sterke identificatie met de islam zijn volgens Ketner de steun en het vertrouwen dat die godsdienst hun kan bieden.
De jongeren blijken de gebruiken van hun ouders niet automatisch over te nemen. Ongeveer 95 procent van de jongeren met wie Ketner contact had, zei zelfstandig naar informatie over hun geloof op zoek te gaan.
Ze kunnen zich wenden tot de moskee, maar ook tot internet en de bibliotheek. Leeftijdgenoten helpen hen daarbij. Veel jongeren hebben daardoor een heel eigen en eigentijdse interpretatie van de islam. Zij zijn er op een andere manier mee bezig dan hun ouders.
Ketner is als wetenschappelijk medewerkster verbonden aan Variya, een organisatie voor steun aan maatschappelijke ontwikkeling en integratie in de provincie Overijssel.
Haar bevindingen zijn gebaseerd op gesprekken met tachtig jonge mannen en vrouwen. Op twee na wonen zij niet in de vier grote steden, maar in plaatsen als Gouda, Groningen en Leeuwarden.
(Bron)

Ik kan me zo voorstellen dat deze jongeren zich moslim-Nederlander met Marokkaanse achtergrond voelen, in plaats van Marokkaanse Nederlander of wat voor etiket je ook wilt plakken.