Pffft. Gisteren te lang geslapen, dus vannacht om half twee wakker. Keurig gewerkt, weinig te doen maar wel een paar dingen, alleen bleek er achteraf een storing te zijn waardoor die paar dingen volstrekt zinloos waren geweest.
Daarna vol goede moed en hyper van het moe-zijn de stad in. Veel schoenenwinkels afgelopen. Overal veel lelijke schoenen. Overal wel een paar schoenen die er mee door konden. Maar: ik heb maat 44, ik wil hoge schoenen met veel instapruimte en een zachte achterkant, en het liefst in zwart. Dat beperkt de keuze drastisch. Ik ga echt niet in rode schoenen lopen, of beige. Ik wil geen stalen neuzen, en liefst een snelrijgsysteem voor de veters.
Veel gepast. Maar of ik kreeg mijn voet er niet in (te hoge wreef), of ze waren te groot (en een maat kleiner was dan weer te klein), en dat ene paar wat wel okee zat, was al voorgestukt (tong was al ingescheurd).
IK HAAT SCHOENEN KOPEN!!!!
Uit frustratie maar weer eens gaan snuffelen in de kelder van de Bijenkorf, en daar kocht ik iets wat mijn humeur enorm deed opklaren: een apparaatje. Ik ben dol op apparaatjes, helemaal op opwindapparaatjes, en als ze zinloos zijn word ik nog veel enthousiaster. Hij heet Sparklz, en later ontdekte ik dat ie gemaakt was door een bedrijf dat Kikkerland heet. Ik hou van kikkers, dus dat komt mooi uit.
Het apparaatje ziet eruit alsof het van oude wekker onderdelen in elkaar is gefrutst (wat ik vroeger ook altijd probeerde, maar wat me nooit echt lukte), heeft vier wieltjes en een sleutel. Met die sleutel wind je een veer op, die veer zet alle wieltjes in beweging, waardoor het hele geval begint rond te zwabberen, en tegelijkertijd draait er een plat schijfje onder een staafje door - en daar schieten dan allemaal vonken af.
Bij een demonstratie gingen vriendjes ogen glimmen, en hij vroeg zich af hoe ver zo'n ding komt op één keer opwinden (niet zo ver). Ik zag hem al een paar Sparklz loslaten op een vliegveld. Speelgoedterrorisme. Misschien kunnen we ons het Tingeluyfront noemen ;-)