Militairen Italië dringen San Marino binnen

SAN MARINO - Een Italiaans militair konvooi dat via een kortere route sneller zijn bestemming hoopte te bereiken, is zaterdag per ongeluk San Marino binnengereden. De San Marinese marechaussee heeft de Italiaanse binnendringers tegengehouden.
Dit heeft het Italiaanse persbureau ANSA gemeld.
De Italiaanse militairen wisten de San Marinezen ervan te overtuigen dat zij te goeder trouw waren en geen invasie planden. De marechaussee van San Marino heeft het Italiaanse militaire konvooi daarop terug naar de grens begeleid.
San Marino is de oudste en kleinste onafhankelijke republiek van Europa. Het staatje is een enclave in het noorden van Italië, vlakbij Rimini aan de Adriatische Zee.
De publieke omroep San Marino RTV meldde zondagochtend dat de Italiaanse militairen een modern GPS-satellietnavigatiesysteem gebruikten dat de internationale grens niet aangaf. Met ouderwetse stafkaarten, die militairen traditioneel gebruiken, was zo'n vergissing niet gebeurd.
De San Marinese minister van Buitenlandse Zaken, Antonella Mularoni, kondigde aan dat zij maandag een protestnota naar de Italiaanse ambassade in San Marino zendt. In maart was namelijk ook al een Italiaans militair voertuig in San Marino verdwaald en weggestuurd.
Vandaag de dag ligt een Italiaanse invasie in San Marino niet voor de hand omdat beide landen vriendschappelijke betrekkingen hebben. De laatste keer dat in San Marino echt voor een Italiaanse invasie gevreesd werd, was in 1957. Toen stonden Italiaanse tanks aan de grens. San Marinese mannen vormden toen in allerijl korpsen vrijwilligers om het republiekje te verdedigen.
In San Marino was toen een constitutionele crisis aan de gang. San Marino, dat geen NAVO-lid is, is het enige West-Europese land waar de communisten midden in de Koude Oorlog, van 1945 tot 1957, langdurig in de regering zaten.
Italië zag dat met lede ogen aan en besloot op een gegeven moment zelfs tot sluiting van de grens. In de herfst van 1957 ontstond een complexe situatie in het parlement van San Marino waarbij niet meer duidelijk was wie de rechtmatige regering was.
Gevreesd werd toen dat Italië het burgerlijke kamp in San Marino gewapenderhand te hulp zou schieten. Uiteindelijk slaagden de San Marinezen erin hun probleem zelf op te lossen.
(Bron)