Luchtvervuiling beïnvloedt IQ

AMSTERDAM – Kinderen die voor hun geboorte vaak zijn blootgesteld aan uitlaatgassen kunnen hierdoor achterblijven in hun breinontwikkeling.
Een team van Amerikaanse wetenschappers, onder leiding van Frederica Perera, concludeerde dat kleuters die voor de geboorte in hoge mate zijn blootgesteld aan polyaromatische koolwaterstoffen (PAK’s), een lager IQ hebben, meldt Kennislink.
PAK’s zijn een vorm van vervuiling die veel voorkomt in de lucht.
De wetenschappers vroegen honderdveertig vrouwen uit New York City om tijdens hun zwangerschap een apparaatje te dragen dat de luchtkwaliteit bijhield.
Ondertussen zijn hun kinderen vijf jaar oud. Perara en haar collega’s namen vervolgens bij de kinderen een IQ-test af.
Hieruit concludeerden ze dat de kinderen die blootgesteld waren aan bovengemiddeld hoge hoeveelheden PAK’s ruim vier IQ-punten lager scoorden. Volgens de onderzoekers is het verschil significant en bovendien vermijdbaar.
Het is niet de eerste keer dat er een verband wordt gevonden tussen mate van luchtvervuiling en IQ. Ook ozon en fijnstof in de lucht bleken al eerder te kunnen leiden tot hersenbeschadiging of tot een lager IQ bij kinderen.
Belgische wetenschappers ontdekten dat blootstelling aan lood de breinontwikkeling kan verstoren. Dit zorgt voor een verlaging in IQ-score die kan oplopen tot maar liefst zeventien punten.
Het team pleit ervoor om de uitstoot van auto’s aan banden te leggen, aangezien zij in steden een grote bron van PAK-uitstoot zijn. Dit type chemische verbinding ontstaat bij de verbranding van koolstofverbindingen (die zitten bijvoorbeeld in benzine) en komt vervolgens vrij in de uitlaatgassen.
Overschakelen op biobrandstof lost het probleem niet op: als je dat verbrandt komen er nog steeds PAK’s vrij.
Het bijzondere aan dit onderzoek is dat er op een preciezere manier is gemeten aan hoeveel luchtvervuiling de kinderen voor hun geboorte precies zijn blootgesteld.
Andere onderzoeken meten schadelijke stoffen vaak minder direct, bijvoorbeeld door de concentratie in het bloed na te gaan.
Bovendien compenseerde het team van Perera voor andere factoren die het IQ beïnvloeden, zoals (mee)roken, lood in de omgeving of de opvoedingsstijl, opleiding en intelligentie van de ouders.
(Bron)